Alfa-liponzuur en antioxidantwerking

Antioxidant activiteit is afhankelijk van de soort oxidatieve stress en het type van oxideerbare substraat (bijvoorbeeld DNA, vetstof of proteïne).

In vitro wordt de uiteindelijke antioxidant activiteit van alfa-liponzuur (ALA) bepaald door zijn concentratie en zijn antioxidant eigenschappen.

Er zijn vier antioxidant eigenschappen van alfa-liponzuur (ALA) die de aandacht trekken:

  1. de capaciteit tot het cheleren van metalen;
  2. de capaciteit om reactieve zuurstofspeciën (ROS - Reactive Oxygen Species) te 'vangen';
  3. de capaciteit om endogene antioxidanten (in het lichaam aangemaakt) te regenereren;
  4. de capaciteit tot het herstel van oxidatieve schade;

Dihydroliponzuur (DHLA - dihydrolipoic acid) dat gevormd wordt door de reductie van liponzuur (LA) heeft een grotere antioxidantactiviteit dan liponzuur (LA). Zowel alfa-liponzuur (ALA) als dihydroliponzuur (DHLA) kunnen metalen cheleren en (ROS) 'vangen', maar enkel dihydroliponzuur (DHLA) is in staat om de endogene antioxidanten vitamine E, vitamine C en glutathione te regenereren en oxidatieve schade te herstellen. Als chelator van metalen werd de antioxidantwerking van alfa-liponzuur (ALA) aangetoond omdat het in staat is om Fe2+ (ijzer II - heemijzer) en Cu2+ (tweewaardig koper) te cheleren, terwijl dihydroliponzuur (DHLA) het divalente kation Cd2+ kan cheleren. Dmv reducerende equivalenten is dihydroliponzuur (DHLA) in staat om peptide-methionine-sulfoxide-reductase te leveren met een gunstig effect op het herstel van door oxidatie beschadigde proteïnes zoals de α-1 antiprotease. Als gevolg van de reductie van liponzuur (LA) door de lipoamide dehydrogenase kan de cel op haar NADH-pool (NADH - Nicotinamide Adenine Dinucleotide) putten voor een antioxiderende activiteit, en dit naast haar NADPH-pool (Nicotinamide Adenine Dinucleotide Phosphaat) die meestal aangesproken en opgebruikt wordt bij oxidatieve stress.